می نوشم آخرین جرعه از این سال را

و نگاهم خیره میماند به تقویم و ساعت

که باز فرا

میرسد نوروز و من تنفر وجودم را فرا میگیرد

من تنفر دارم از این نوروز ها و

باز سالهایم پر از درد و خستگیست 

حسم مرده و خودم هم همچون مرده ی متحرکی هستم

که فقط راه میروم و کوک میشوم با خوردن جرعه ای اب

و خوردن تکه ای نان

  نه ادم کوکی هستم نه مرده ی متحرک

و امسال نیز همانند سالهای دیگر

لحظه ی تحویل سال میروم در خواب و

فراموش میکنم عید را

نه ذوقی برای نو شدن و نه ذوقی برای تبریک گفتن چرا ؟

پی نوشته:قبلا عید برام خیلی مهم بود

اما  نمیدونم چرا دیگه دوسش ندارم و برام اهمیتی نداره

یعنی الان دیگه هیچ چیز اهمیتی نداره

و دوست هم ندارم به کسی تبریک بگم

نظرات شما عزیزان:

مهسا

ساعت11:20---17 اسفند 1390

[وب سایت]

خاك جان يافته است

تو چرا سنگ شدي

تو چرا اين همه دلتنگ شدي

باز كن پنجره ها را

و بهاران را باور كن!!!
پاسخ:mc

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: